ب) بچه‌بازی

موضوع شنیع و شرم‌آور بچه‌بازی نیز در بعضی از مناطق افغانستان وجود دارد. این موضوع که بیشتر به مفهوم سو استفاده‌ی جنسی از کودکان است، جنایت تلخی در حق پسربچه‌های کشور می‌باشد. در پدیده‌ی بچه‌بازی، تعدادی از مردان عیاش و ثروتمند، چند تن از کودکان خردسال یا پسران نوجوان را برای ایجاد سرگرمی و کارهای جنسی به خدمت می‌گیرند، که بیشتر اوقات به آنها لباس زنانه پوشانده شده و یا هم با آرایش زنانه و بستن زنگ به پاهای‌شان در مجالس مردانه، رقصانده می‌شود.

این نوع فساد اخلاقی، در بعضی از مناطق کشور به یک سنت تبدیل شده است و واژه‌های «بچه‌باز» یا «بچه بی‌ریش» برای بسیاری‌ها آشنا هستند. در برخی حالات، این واژه‌ها در مکالمات روزمره و حتا در اشعار شماری از آهنگ‌هایی‌که توسط هنرمندان محلی سروده می‌شوند، کاربرد دارد.

این پدیده نیز ریشه در فقر و تنگ‌دستی دارد. پسربچه‌هایی‌که برای بچه‌بازی به خدمت گرفته می‌شوند، یا یتیم هستند یا بسیار فقیر. آنها برای کسب درآمد و تأمین اعاشه خود و خانواده‌اش، در بدل پول، فروخته می‌شوند. این کار از زمانه‌های دور در بعضی از مناطق افغانستان رواج داشته است. گرچه که مسئوولان امنیتی کشور و سازمان‌های بین‌المللی برای خاتمه دادن آن، تلاش‌هایی انجام داده‌اند، اما موفق نشده است؛ چون بیشتر مردانی‌که در این فعالیت دخالت دارند، افراد با قدرت و جنگ‌سالاران مسلح هستند.